Axioperiergos
Είναι παγκοσμίως γνωστές οι θηριωδίες που διαπράχθηκαν από τον Αδόλφο Χίτλερ, ενώ πολλοί γνωρίζουν επίσης ότι κατά την ηγεσία του Ιωσήφ Στάλιν, ο αριθμός των νεκρών από την πείνα και τις δολοφονίες κυμαίνεται από 10.000.000 έως 60.000.000 άτομα. Δυστυχώς, όμως αυτοί δεν ήταν οι μόνοι ψυχοπαθείς ηγεμόνες που έβαψαν με αίμα την παγκόσμια ιστορία.
Ακολουθούν μερικοί λιγότερο γνωστοί ηγεμόνες που μετέτρεψαν την εξουσία που τους δόθηκε, σε φονικό όπλο μαζικής καταστροφής
Λεοπόλδος ο ΙΙ
Bασιλιάς του Βελγίου από το 1865 μέχρι το 1909, είναι γνωστός για το πρότζεκτ Congo Free State, που οδήγησε στο θάνατο τουλάχιστον 3.000.000 ανθρώπων στο Κονγκό. Με χρηματοδότηση από την κυβέρνηση, το έργο συστάθηκε για την εξαγωγή καουτσούκ και ελεφαντόδοντου από την περιοχή του Κονγκό της κεντρικής Αφρικής. Δυστυχώς, αυτή η προσπάθεια απαιτούσε καταναγκαστική εργασία εκ μέρους των φυλών του Κονγκό, με τον Λεοπόλδο και το στρατό του να επιβλέπουν τις εργασίες. Στις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν υπό το καθεστώς του, συγκαταλέγονται η υποδούλωση του ιθαγενούς πληθυσμού, τα βασανιστήρια, ο ακρωτηριασμός και οι μαζικές σφαγές αμάχων.
Πολ Ποτ
Γεννημένος σε αγροτική οικογένεια το 1925, ο Πολ Ποτ έγινε ο ηγέτης του κόμματος των Ερυθρών Χμερ και ο πρωθυπουργός της Καμπότζης από το 1976 μέχρι το 1979. Επέβαλε άγρια αγροτική πολιτική που οδήγησε στo θάνατο του 25% του πληθυσμού της Καμπότζης. Περίπου 2.000.000 κάτοικοι αναγκάστηκαν να ζουν και να εργάζονται στην ύπαιθρο σε συνθήκες σκλαβιάς από τις 4 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ υπό το άγρυπνο βλέμμα των στρατιωτών των Κόκκινων Χμερ. Εκτός από την καταναγκαστική εργασία σκλάβων, οι πολίτες έπρεπε να υπομείνουν τον υποσιτισμό (έτρωγαν 180 γραμμάρια ρυζιού κάθε δύο ημέρες), την κακή ιατρική περίθαλψη και τις εκτελέσεις αν υπήρχε κάποια παράβαση και θάβονταν σε ομαδικούς τάφους. Το αιματηρό καθεστώς του Ποτ έφτασε στο τέλος του, όταν ο στρατός του Βιετνάμ εισέβαλε στην Καμπότζη. Ο ίδιος πέθανε από καρδιακή προσβολή πριν δικαστεί για τα εγκλήματα του.
Ιβάν ο Τρομερός
Ο Ιβάν ΙV της Ρωσίας – περισσότερο γνωστός ως Ιβάν ο Τρομερός – ήταν ηγέτης της Μόσχας από το 1533 μέχρι το 1547, και ο
πρώτος Τσάρος της Ρωσίας από το 1547 μέχρι το θάνατό του το 1584. Η μακρά βασιλεία του σημαδεύτηκε από την επέκταση των ρωσικών συνόρων και την εξέλιξη της Ρωσίας σε μια πανίσχυρη αυτοκρατορία. Ο Ιβάν βασίλεψε ειρηνικά στην αρχή, δυστυχώς, αυτή η πρώιμη καλοσύνη σημαδεύτηκε επίσης από τις φρικαλεότητες του σε όλη την προσπάθειά του για επέκταση και και έλεγχο του πληθυσμού μέσω του στρατιωτικού καθεστώτος. Το 1570, για παράδειγμα, ο Ιβάν είχε την εντύπωση ότι η ελίτ της πόλης του Novgorod σχεδίαζε να αυτομολήσει στην Πολωνία και οδήγησε ένα στρατό για να τους σταματήσει. Ο στρατός του στη συνέχεια έχτισε τείχη γύρω από την περίμετρο της πόλης και βασάνισε και σκότωσε μεταξύ 500 και 1000 άτομα μπροστά στα μάτια του Ιβάν. Κάτι που ίσως εξηγεί κάποιες από τις ενέργειές του ως αιμοδιψή παρανοϊού ηγέτη, είναι το γεγονός ότι ο Ιβάν έπασχε από ψυχική ασθένεια. Η εν λόγω ασθένεια θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει την απόφασή του να χτυπήσει την έγκυο νύφη του προκαλώντας της αποβολή και να σκοτώσει κατά λάθος το γιο του όταν αυτός του ζήτησε το λόγο.
Ελίζαμπεθ Μπάθορι – Η ματωμένη Κόμισσα
Αποτέλεσε έμπνευση για την Κόμισσα του Δράκουλα και θεωρείται η πιο παραγωγική serial killer όλων των εποχών. Η Ελίζαμπεθ Μπάθορι, ήταν κόμισσα από τα Καρπάθια Όρη στην Ουγγαρία, που ειδικεύεται στην γκροτέσκ χυδαιότητα. Αν και ο αριθμός των θυμάτων της αμφισβητείται, πιστεύεται ότι ήταν υπεύθυνη για το βασανισμό και τη δολοφονία εκατοντάδων κοριτσιών από το 1585 μέχρι το 1610. Οι μέθοδοι εκτέλεσης της ήταν απίστευτα ενοχλητικοί, δεδομένου ότι βασάνιζε γυμνά κορίτσια, αναγκάζοντάς τα να φάνε τη σάρκα τους, διαπερνώντας τα με τις βελόνες και καίγοντας μέρη του προσώπου και των γεννητικών οργάνων τους. Η Μπάθορι βασάνιζε τα θύματα της για εβδομάδες και στη συνέχεια κολυμπούσε στο αίμα τους, πιστεύοντας ότι αυτό θα την βοηθούσε να παραμείνει νέα. Η ευμάρεια και το οικογενειακό της όνομα την έσωσε από το να παραπεμφθεί σε δίκη, αλλά καταδικάστηκε σε κατ οίκον περιορισμό για το υπόλοιπο της ζωής της.
Χάινριχ Χίμλερ
Γεννημένος το 1900, ο Χάινριχ Χίμλερ ήταν ο δεύτερος πιο ισχυρός Ναζί και ενδεχομένως ο πιο φοβερός άνθρωπος στη ναζιστική Γερμανία. Ως ηγέτης του Κόμματος των SS από το 1929 μέχρι το 1945, ο Χίμλερ ήταν υπεύθυνος για τη σύλληψη και την εφαρμογή της Τελικής Λύσης (Endlösung) – του ναζιστικού σχεδίου για την δολοφονία των Εβραίων της Ευρώπης – και την ενορχήστρωση του Ολοκαυτώματος. Ο Χίμλερ υπηρέτησε ως επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων στην ενοποιημένη στη Γερμανία και έδινε επίσης εντολή στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι αποφάσεις του οδήγησαν στο θάνατο 7.000.000 Εβραίους, Πολωνούς, Ρώσους, κομμουνιστές και άλλες ομάδες, καθώς οι Ναζί προσπαθούσαν για ένα «καθαρό» μέλλον. Λέγεται επίσης ότι το σπίτι του Χίμλερ περιείχε έπιπλα και βιβλία φτιαγμένα από τα οστά και τα δέρματα των Εβραίων θυμάτων του. Τελικά αυτοκτόνησε με δηλητήριο το 1945.
Αδολφος Αιχμαν
Ο Αιχμαν ήταν Γερμανός Ναζί και ένας από τους κύριους υποκινητές του Ολοκαυτώματος. Είχε αναλάβει την οργάνωση για την καταχώριση, την αποτέφρωση και τη μεταφορά των Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης. Μέσα σε δύο μόλις μήνες, (Μάϊο-Ιούλιο του 1944), οδήγησε στο θάνατο πάνω από 400.000 Εβραίους της Ουγγαρίας. Συνολικά, ο Άιχμαν ήταν υπεύθυνος για το θάνατο 6.000.000 Εβραίων, έχοντας παραδεχθεί ότι θα σκότωνε ακόμα και τον πατέρα του, αν είχε διαταχθεί να το κάνει. Ο Αιχμαν διέφυγε τη σύλληψη για 15 χρόνια, αλλά τελικά δικάστηκε και απαγχονίστηκε για τα εγκλήματά του το 1962.
