in

Θεότρελες εφευρέσεις νεκροταφείων (Φωτογραφίες)

Όταν η ανθρώπινη επινοητικότητα μεταφέρεται στο επέκεινα της ζωής…

Αν η αναγκαιότητα είναι η μητέρα κάθε εφεύρεσης, εδώ μιλάμε σαφώς για το εκκεντρικό ξαδελφάκι της, την υπερβολή.

Εδώ και αιώνες λοιπόν η ανθρωπότητα έχει αφιερώσει πολλή σκέψη για το τι συμβαίνει στο σώμα και το πνεύμα μετά την αποδήμηση εις κύριον, καταλήγοντας σε όλων των λογιών τις αχτύπητες συνεισφορές για το θνητό της ύπαρξης.

Η σχετικά μακάβρια σειρά των εφευρέσεων έχει βαλθεί να κάνει την τελευταία κατοικία ασφαλέστερη, στιβαρότερη και, γιατί όχι, ικανή για αποδράσεις, αν ο θάνατος δεν είναι τελικά τελεσίδικος!

Άλλοτε σχετικά πρακτικές και άλλοτε εντελώς τρελές και φρικαλέες, ιδού τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος όταν θέσει τη δημιουργικότητά του στην υπηρεσία του θανάτου…

Φέρετρο απόδρασης

theotreles-efevresis-nekrotafion-fotografies (2)

Αν σε ανακηρύξουν νεκρό χωρίς να είσαι και ξυπνήσεις μέσα στο φέρετρο τι κάνεις; Είτε περιμένεις μάταια τα σωστικά συνεργεία είτε έχεις προνοήσει και ενταφιάστηκες μέσα στο φέρετρο της δραπέτευσης! Το φοβερό μοντέλο πανενταρίστηκε το 1843 και μπορούσε να ανοίξει με την παραμικρή κίνηση του «νεκρού», μοιάζοντας σαν φούρνος εξωτερικά. Ένα τέτοιο υπάρχει πράγματι στο κοιμητήριο της πόλης Williamsport στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ, εδώ όμως σε σχέδιο του συνταξιούχου πυροσβέστη Thomas Pursell, ο οποίος έφυγε από τα εγκόσμια το 1937, χωρίς να κάνει χρήση τελικά της πατέντας. Αν πλήρωσε δικαιώματα στον εκλιπόντα εφευρέτη, ποιος ξέρει;

Περιμένοντας στο νεκροτομείο

theotreles-efevresis-nekrotafion-fotografies (3)

Πνευματικό παιδί γάλλου εφευρέτη, η τεχνική τελειοποιήθηκε από γερμανικά χέρια στις αρχές του 19ου αιώνα: το πτώμα παρέμενε στις ειδικές αίθουσες για μέρες, ώστε να διασφαλιστεί ότι ο εκλιπών ήταν πράγματι νεκρός. Οι αρχοντικές αίθουσες περιλάμβαναν 24ωρη παρακολούθηση της σορού για σημάδια ανάνηψης, αν και συνήθως αυτό που έβλεπαν ήταν η αποσύνθεση του νεκρού. Ακόμα και καμπανάκια και κουδουνάκια προσαρμόζονταν στα μέλη του νεκρού, μπας και…

Φέρετρο από χυτοσίδηρο

theotreles-efevresis-nekrotafion-fotografies (4)

Ο εφευρέτης Almond D. Fisk ανησυχούσε λιγότερο για το μη τελεσίδικο του θανάτου και περισσότερο για την καθυστερημένη ταφή, όπως ας πούμε όταν κάποιος πεθάνει στο εξωτερικό και πρέπει να μεταφερθεί η σορός του στην πατρίδα, κάτι που το 1848 θα έπαιρνε βδομάδες, ακόμα και μήνες. Κι έτσι κατοχύρωσε με πατέντα το εν λόγω μεταλλικό φέρετρο, που μπορούσε να αποτρέψει το πτώμα από την αποσύνθεση για μεγάλες χρονικές περιόδους. Παρόμοιο σε σχήμα με τις αιγυπτιακές σαρκοφάγους, το περίτεχνο φέρετρο περιλάμβανε ακόμα και αρθρωτή πρόσοψη, για να ελέγχεται συνεχώς η κατάσταση της σορού…

Επαναχρησιμοποιήσιμο φέρετρο

theotreles-efevresis-nekrotafion-fotografies (5)

Ο βασιλιάς Ιωσήφ Β’ της Αυστρίας λειτούργησε ως αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 1765-1790. Γύρω στο 1784 λοιπόν ανησύχησε τόσο πολύ με το ολοένα και αυξανόμενο ενδιαφέρον των Βιεννέζων για τα του θανάτου και τις εξωφρενικά πολυτελείς ταφές, για να μη μιλήσουμε για την έλλειψη χώρου στα νεκροταφεία της πόλης, που νομοθέτησε τη χρήση του επαναχρησιμοποιούμενου φέρετρου. Η ξύλινη κάσκα είχε πόρτες στον πάτο της, μέσω των οποίων το πτώμα διοχετευόταν διακριτικά στο χώμα, επιτρέποντας στο φέρετρο να χρησιμοποιείται έτσι ξανά και ξανά και ξανά. Το μέτρο λειτούργησε διασωστικά για τα δάση της Αυστρίας, την ίδια ώρα που συνέβαλε αποτελεσματικά στη γρηγορότερη αποσύνθεση των πτωμάτων, εξοικονομώντας πολύτιμο χώρο στα κοιμητήρια της πόλης. Οι Βιεννέζοι εξοργίστηκαν βέβαια όταν έμαθαν περί τίνος πρόκειται και το δημιουργικό φέρετρο μπήκε έτσι στο μακάβριο χρονοντούλαπο της Ιστορίας…

Τάφος-χρηματοκιβώτιο

theotreles-efevresis-nekrotafion-fotografies (6)

Ήταν στις αρχές του 19ου αιώνα όταν η κλοπή πτωμάτων έγινε μάστιγα στη Βρετανία, καθώς οι σοροί μοσχοπωλούνταν στις ιατρικές σχολές για το μάθημα της ανατομίας. Και βέβαια στη Σκοτία τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο, καθώς οι περίφημες ιατρικές σχολές του Εδιμβούργου διψούσαν συνεχώς για φρέσκες σορούς. Κι έτσι εφευρέθηκε ο τάφος-χρηματοκιβώτιο, ένα βαρύ σφυρήλατο μεταλλικό κλουβί δηλαδή (άλλοτε πέτρινο), που τοποθετούνταν πάνω στο μνήμα για να αποτρέψει την κλοπή του πτώματος. Παρέμενε εκεί για αρκετές εβδομάδες, μέχρι να ξεκινούσε η αποσύνθεση δηλαδή και να έχαναν το ενδιαφέρον τους οι άρπαγες πτωμάτων. Παρά το γεγονός ότι το πρόβλημα με τις αρπαγές πτωμάτων έληξε επισήμως με νόμο του 1832, που έδινε το δικαίωμα στις ιατρικές σχολές να αποκτούν με νόμιμο τρόπο τα απαραίτητα πτώματα, η πρακτική συνεχίστηκε για αρκετές δεκαετίες ακόμα…

What do you think?

29 Points
Upvote Downvote

Written by Axioperiergos

aftos o tipos theli apegnosmena na vgi stin tileorasi

Αυτός ο τύπος θέλει απεγνωσμένα να βγει στην τηλεόραση! (Βίντεο)

poisongarden1

Poison Garden Alnwick: O «δηλητηριώδης κήπος» του Alnwick (Φωτογραφίες)